پلاریمتری

به طور کلی پلاریمتری را می توان مطالعه چرخش نور قطبیده از طریق یک ماده تعریف کرد.
پلاریمتری از آن جهت اهمیت دارد که تجزیه‌های کیفی و کمی و هم چنین تعیین ساختمان های شیمیایی مواد، سوی چرخش و همچنین میزان این چرخش ها بسیار مفید می باشد.

پلاریمتر

فعالیت نوری

بهترین تعریف از فعالیت نوری را می توان مقدار توانایی ماده در چرخش نور قطبیده مسطح تعریف کرد.
در صورتی که جسم شفافی قادر باشد سطح نوسان بردار میدان الکتریکی را بگرداند،
می‌گوییم جسم دارای توانایی چرخش نور می باشد.
فعالیت نوری نخستین  بار در سال ۱۸۱۱ پس از میلاد، برای سنگ کوارتز گزارش گردید،
زان پس مطالعان گسترده ای در زمینه صورت گرفت.

محلولهای فعال نوری

محلول های فعال نوری به محلول های می گویند که دارای کربن های نامتقارن هستند،
مثل اسید تارتاریک ، گلوکز و اسید لاکتیک.
محلول فعال می تواند صفحه پلاریزاسیون را بگرداند، زاویه ای که نور در حقیقت میچرخد، متناسب است با با غلظت مایع و طولی که نور قطبیده از آن می گذرد.
علاوه بر این،  زاویه چرخش به فرکانس نور تابشی نیز ارتباط دارد،
که عموماً از  ۵۸۹۳ آنگستروم  (خط سدیم) استفاده می‌شود.
میزان حرارت و هم چنین نوع حلال هم تا حدی تاثیر دارند.

جسم چپگردان و راستگردان

از چشم ناظر، اگر نور در سوی عقربه‌های ساعت بچرخد، جسم راستگردان است،در این حالت زاویه چرخش مثبت است.
و برعکی اگر خلاف عقربه بچرخد، چپگردام است و زاویه منفی.

هر جسم فعالی بسته به مولکولهایش زاویه ای مخصوص دارد.
چرخش مخصوص نیز مثل نقطه جوش ، نقطه ذوب ، ضریب شکست ، چگالی و … از ویژگی های ثابت فیزیکی می باشد،
بنا بر این قادر است اجسام را از یکدیگر تمیز دهد.
بعلاوه در تجزیه‌ها برای تعیین مقدار مواد نیز مورد کاربرد است.
پلاریمتر (Polarimeter) دستگاهی نسبتاً پیچیده است که به منظور بدست آوردن راست بری و چپ بری محلولها کاربرد دارد.
با این دستگاه با دقت ۰٫۰۰۱ می تان زاویه ی شکست را محاسبه کرد.